Svemir je čudno mjesto. Evo pregleda nekih od najčudnijih stvari u kosmosu.
Antimaterija
Kao što i svi superheroji imaju svoj alter ego, u vidu nekog moćnog negativca, tako i čestice koje čine normalnu tvar i imaju suprotnu verziju sebe. Elektron ima negativan naboj, na primjer, ali antimaterijski ekvivalent, pozitron, je pozitivan. Materija i antimaterija uništavaju jedni druge kad se sudare i njihova masa se pretvara u čistu energiju, prema Ajnštajnovoj jednadžbi E = mc2. Neki futuristički dizajni letjelica imaju anti-materijske motore.
Mini Crne rupe
Ako je tačna nova, radikalna “braneworld” teorija gravitacije, onda je po našem Sunčevom sistemu razbacano na hiljade sićušnih crnih rupa, svaka oko veličine atomske jezgre. Za razliku od svoje veće braće, te mini crne rupe su iskonski ostatak Big Banga i utiču na prostor i vrijeme različito zbog svoje bliske povezanosti s petom dimenzijom.
Kozmička mikrovalna pozadina
Također poznato kao CMB, ovo zračenje je iskonski ostatak Big Banga koji je rodio svemir. Prvi put je otkriveno tokom 1960-ih kao radio buka za koju se činilo da potječe od svugdje u svemiru. CMB se smatra kao jedan od najboljih dokaza za teoriju Big Banga. Nedavna precizna mjerenja WMAP projekta odredila su CMB temperaturu od -455 stupnjeva F (-270 C).
Tamna Tvar
Naučnici misle da čini najveći dio materije u svemiru, ali to se ne može vidjeti niti biti otkriveno niti korištenjem savremenih tehnologija. Kandidati su u rasponu od lakih neutrina do nevidljivih crnih rupa. Neki naučnici se pitaju da li tamna materija uopšte postoji, i misle da bi rješavanje ove misterije pomoglo u boljem razumijevanju se može objasniti bolje razumijevanje gravitacije.
Exoplanete
Do ranih 1990-ih, jedine poznate planete u svemiru bile su one poznate u našem Sunčevom sistemu. Astronomi su od tada su identificirali više od 500 ekstrasolarnih planeta (do novembra 2010.) Oni se kreću od divovskih plinskih svjetova, stjenovitih, do crvenih patuljaka. Traženje druge Zemlje, međutim, još uvijek je u toku. Astronomi vjeruju da će saopćenito boljom tehnologijom vjerojatno biti otkriveni svjetovi slični našem.
Gravitacijski valovi
Gravitacijski valovi su nepravilnosti u vremensko prostornom tkivu, predviđa opća teorija relativnosti Alberta Einsteina. Gravitacijski valovi putuju brzinom svjetlosti, ali oni su toliko slabi da naučnici očekuju da otkriju samo one stvorene tokom kolosalnih kosmičkih događaja, kao što su spajanja crnih rupa poput one prikazane na slici. LIGO i LISA su dva detektora dizajnirana za otkrivanje ovakvih valova.
Galaktički kanibalizam
Galaksije mogu “pojesti” jedna drugu i evoluirati tokom vremena. Susjedna galaksija Mliječnog puta, Andromeda, trenutno „večera“ jedan od svojih satelita. Više od dvanaest grozdova zvijezda su razbacani po Andromedi, kao kosmički ostaci obroka. Slika je simulacija Andromede i naše galaksije kako se sudaraju, događaj koji će se odigrati za oko 3 milijarde godina.
Neutrini
Neutrini su električki neutralne elementarne čestice, gotovo bez mase, koje mogu proći nesmetano kroz kilometre olova. Neki prolaze kroz vaše tijelo dok čitate ovo. Ove “fantomske” čestice nastaju unutrašnjim sagorijevanjem, zdrave zvijezde kao i u eksplozijama supernove, umiruće zvijezde. Detektori su ugrađeni pod zemljom, pod morem ili u velikim komadima leda kao dio IceCube projekta, za otkrivanje neutrina.
Kvazari
Ovi svetionici sjaje na nas sa ruba vidljivog svemira i podsjećaju naučnike na haotično djetinjstvo našeg svemira. Kvazari oslobađaju više energije od stotina galaksija zajedno. Opći konsenzus je da su one monstruozne crne rupe u srcima udaljenih galaksija. Ova slika je kvazar 3C 273, snimljen 1979.
Energiju vakuuma
Kvantna fizika nam govori da se u suprotnosti s pojavom, u prazmon prostoru kuhaju “virtualne” subatomske čestice koje se stalno stvaraju i uništavaju. Prolazna čestica puni svaki kubni centimetar prostora s određenom energijom koja, prema općoj teoriji relativnosti, proizvodi anti-gravitacijske sile koje razdvajaju prostor. Mađutim, niko ne zna šta se zapravo uzrokuje ubrzano širenje svemira.
